جدول پخش فیلم‌های سینمایی امروز تلویزیون اعلام شد (۱۳ فروردین ۱۴۰۴) دانلود قسمت نهم سریال پایتخت ۷ + تماشای فیلم واکنش وزیر فرهنگ به لغو کنسرت حامد همایون در کرمان + ویدئو دانلود قسمت هشتم سریال پایتخت ۷ + تماشای فیلم خبرنگار ایسنا درگذشت قائم‌مقام سیما: مردم در سال ۱۴۰۴ منتظر سریال‌های خوبی در تلویزیون باشند تهیه‌کننده صاحب‌نام رادیو درگذشت جدول پخش فیلم‌های سینمایی امروز تلویزیون اعلام شد (۱۱ فروردین ۱۴۰۴) دانلود قسمت هفتم سریال پایتخت ۷ + تماشای فیلم دانلود قسمت ششم سریال پایتخت ۷ + تماشای فیلم کدام فیلم‌های سینما در هفته اول نوروز ۱۴۰۴ پرفروش شدند؟ جدول پخش فیلم‌های سینمایی امروز تلویزیون اعلام شد (۹ فروردین ۱۴۰۴) برگزاری رویداد نورنما، تلفیقی شگفت انگیز از نور، نمایش و نوا در شب عید فطر شورِ سرود در پاتوق‌های مشهد؛ هنرمندان شهر را نوروزی می‌کنند هنرمندان مشهدی در ایام نوروز شهر را به صحنه نمایش تبدیل می‌کنند ماجرای کلیپ جنجالی سهراب پاکزاد که منجر به بازداشت و توقیف صفحاتش شد + فیلم حواشی «پایتخت ۷» | صداوسیما تبلیغات تلویزیونی خرید و فروش طلا را ممنوع کرد برنامه امروز فیلم‌های سینمایی تلویزیون (۸ فروردین ۱۴۰۴) دانلود قسمت چهارم سریال پایتخت ۷ + تماشای فیلم بیانیه خانه مطبوعات و رسانه‌های خراسان رضوی به مناسبت «روز جهانی قدس»
سرخط خبرها

به بهانه درگذشت مسعود بهبهانی نیا و شبی که قلب سریال تلویزیون ایستاد

  • کد خبر: ۶۹۷۹۶
  • ۱۸ خرداد ۱۴۰۰ - ۱۲:۳۵
به بهانه درگذشت مسعود بهبهانی نیا و شبی که قلب سریال تلویزیون ایستاد
آخرین تصویر به یادماندنی به جا مانده از بهبهانی نیا «کیمیا»ست؛ جایی که دوباره به سراغ دفاع مقدس و یک داستان درام رفته بود. در همه این نمونه‌ها کشش داستان و بالا و پایین هایش ویژگی جدانشدنی فیلم نامه‌های بهبهانی نیا بوده است، حتی اگر بلندترین سریال تلویزیون (کیمیا) بوده باشد.

محمدرضا ضیا | شهرآرانیوز - سال ۵۴  از خرمشهر جامعه شناسی تهران قبول شد و بعد‌ها در مرکز آموزش فیلم سازی باغ فردوس فیلم نامه نویسی خواند. از سال ۱۳۷۵ شروع کرد به نگارش حرفه‌ای فیلم نامه. خیلی نگذشت که ابتدا با «خانه پدری» و بعد از آن با «خاک سرخ» حاتمی کیا در تلویزیون سروصدا به پا کرد. فیلم نامه نویسی که زاده شهر جنگ بود سریالی نوشت که ۲۰ سال پیش همه را به دهه شصت برد. او ۴ سال بعد با فضایی دور از جبهه و جنگ و آن «نرگس» معروف سیروس مقدم چشم‌ها را هرشب پای تلویزیون می‌بُرد؛ پروژه‌ای که قطعا یکی از موفق‌ترین پروژه‌های صداوسیما در ساخت سریال بعد از انقلاب است. در اواخر دهه ۸۰  هم دو کار پرمخاطب «فاصله ها» و «ترانه ها» را به کارگردانی حسین سهیلی زاده خلق کرد.

 

آخرین تصویر به یادماندنی به جا مانده از بهبهانی نیا «کیمیا»ست؛ جایی که دوباره به سراغ دفاع مقدس و یک داستان درام رفته بود. در همه این نمونه‌ها کشش داستان و بالا و پایین هایش ویژگی جدانشدنی فیلم نامه‌های بهبهانی نیا بوده است، حتی اگر بلندترین سریال تلویزیون (کیمیا) بوده باشد. هرچند گاهی به تکرار، کلیشه یا کش دادن بی دلیل متهم شده است، اما به هرحال بهبهانی نیا یکی از متخصصان نوشتن سریال بلند و چندفصله در کشور ماست، آن هم درحالی که کار‌های تلویزیونی ایرانی ضعفی ساختاری در مجموعه‌های چندفصله دارند و معمولا یک سریال ساخته می‌شود، اگر بازخورد خوبی داشت، به نویسنده می‌گویند به هرنحو که می‌توانی به آخرش داستانی دیگر وصله پینه کن.

 

بهبهانی نیا رکورد کیمیا را با شروع نگارش «برف بی صدا می‌بارد» نشانه گرفت؛ سریالی که گفته می‌شود ۲۵۰ قسمتی است و هنوز هم پخشش آغاز نشده است. این سریال در سه دهه متفاوت ۶۰، ۷۰ و ۹۰ روایت می‌شود؛ سریالی که ادامه و پایان بندی اش حالا پر از، اما و اگر است، نه به این دلیل که تلویزیون بودجه ندارد، یا فلان بازیگر در حین کار قهر کرده است، چون سینما و تلویزیون ایران، مسعود بهبهانی نیا را نیمه شب ۱۴ خرداد، وقتی هیچ نشانه‌ای از ناراحتی و بیماری نداشت، بر اثر سکته قلبی از دست داد و احتمالا هنوز همه قسمت‌های برف بی صدا نوشته نشده است. کاش می‌شد قلم نویسندگی هم به ارث برسد؛ مثل صدا، بازیگری یا حتی ورزشکاری که ژن و محیط تربیت، از آن وارث و فرزند به جا می‌گذارد. فوت سریال نویس سرشناس بازتاب گسترده‌ای هم در میان اهل هنر داشت. سازمان سینمایی حوزه هنری و مؤسسه سیمافیلم پیام تسلیت منتشر کردند و عده‌ای از نویسندگان، کارگردانان و بازیگران هم در فضای مجازی واکنش نشان دادند.

 

یکی از این  واکنش‌ها از مهراوه شریفی نیا، «کیمیا»‌ی سریال «کیمیا»‌ی مسعود بهبهانی نیاست که گفته است: «آقای بهبهانی نیای عزیز! دو سال عاشقانه در جانِ کیمیایی که شما نوشتید زندگی کردم. با کیمیای شما در کنار خامی و غرور و هیجان زدگی و پختگی و عشق، زیستن در جنگ را تجربه کردم؛ جنگی که در خاطره خود واقعی ام چیزی جز هراس از آژیر و شیشه‌های شکسته نبود. کیمیای شما، ولی مرا به درکِ عمیقی از شهامت و اندوه مبتلا کرد؛ اندوهی که از سوزانندگیِ شعله‌های آتشِ هشت ساله برمی خاست؛ شهامتی که از نگاهِ میهن پرستان ساطع می‌شد؛ درک عمیقی که تا همین امروز دم و بازدمم به آن آغشته است و دوستش دارم، هرچند با اشک، هرچند با بغض.»

 

 

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->